02 October 2011

Cengeng?

Siapa dekat sini tak tahu apa maksud cengeng, tolong google sendiri. Hihi. Gurau.


Cengeng tu maksud dia orang yang ada hobi menangis. Kena sikit menangis. Kena banyak lagi lah kan. 


Siapa dekat sini cengeng? Aku nasihatkan jangan teruskan bacaan. Tak nak? Tak nak tak apa tapi nanti jangan nak banyak cekadak dengan aku kay. 


Aku bukan benci. Aku bukan tak suka. Aku cuma meluat dengan orang cengeng ni haa. Kalau budak-budak yee aku faham. Tapi kalau dah besar panjang tu masih cengeng, apa kes bro?


Yer. Aku mengaku aku memang cengeng dulu. Aku dulu memang kena sikit menangis. Kena sikit menangis. Tapi itu DULU. Waktu fikiran aku belum matang. Waktu nak goreng telur pun tak reti. Zaman air milo pun suruh mak yang buat. Haa waktu tu. Waktu tu memang cengeng.




Aku yang dalam bulatan hijau tu. Waktu zaman ni ha lah.




Tapi bila aku masuk sekolah menengah, fikiran aku dah mula matang. Aku dah mula kuatkan diri aku. Aku dah mula untuk belajar supaya tidak jadi cengeng lagi. Aku dah mula belajar berdikari.  


Jadi kalau aku boleh bertukar dari seorang cengeng kepada tidak cengeng. Kenapa kau tak boleh? 


Tak adalah. Sometimes aku rasa orang macam bangga pulak menangis ni. Iya betul. Kadang-kadang orang buat status dekat fb kata dia menangis lah apa lah. Aku rasa annoying sangat. Even orang tu kita tak kenal pun, aku rasa annoying jugak. 


Rasa macam, kenapa nak show off yang kita menangis? Macam perlu ke? Tak rasa ke menangis tu satu benda yang tak perlu nak bagitahu semua orang? 


Okay mungkin ramai yang akan terasa dengan entry aku kali ni. Tapi aku cuma luahkan apa yang aku rasa. Apa yang aku fikir. Dah lama aku simpan pertanyaan ni sorang sorang dan baru sekarang aku terasa nak tulis entry pasal ni. 


Tak. Bukan aku cakap kita tak boleh menangis sebab memang dah lumrah manusia akan menangis waktu sedih kan. Tapi cuma tak perlu lah nak bagitahu semua orang yang kita tengah menangis atau baru lepas menangis. Sebab bagi aku, menangis ni bukan sesuatu perkara yang perlu dibanggakan. Menangis is satu benda yang private. Yang hanya kita dan orang-orang tertentu jee yang perlu tahu. Bukan untuk satu dunia tahu. Itu bagi aku lah.


Cuba korang fikirkan baik baik apa yang aku cuba katakan dalam entry ni. Fikirkan sedalam-dalamnya. 


Okay Challos.

5 comments:

Anonymous said...

dia bukan hobi tau, dia perasaan. selalu terjadi dekat orang yang selalu disakiti. biarlah nak nangis pun semua orang ada perasaan

Anonymous said...

Jangan judge orang biar je nak nangisn nangis x nak pon nangis je, yeekk kesiaannn yeekk kesiannn

Anonymous said...

Org macam kau la yg buat orang lain simpan rasa sedih sorang sorang Pastu depress sorang sorang terpaling jiwa kental lah kau sorang, and for org lain who are reading this and struggling alone and are struggling to seek help, don’t be scared or shy, there are more good people out there.

Anonymous said...

Tak salah kalau kau kuat ke kental sbb masalah or things yg happened to you mematangkan kau, TAPI KAU TAK BOLEH EXPECT ORG LAIN UTK JADI SAMA MACAM KAU, nama je pun dah lain, apatah lagi mental masing masing. Nasihat aku baik kau delete jela post ni or privatekan kalau konon nak buat macam luahan hati sendiri, dah lebih 10 tahun dah taktau la berapa ramai dah baca postingan sampah ni

Anonymous said...

Seeloknya jgn la post bnda ni public if nk tgur org.. what if org trasa. If kau punya pndpt cmtu, kau simpan jela tkpyh kot cite yg kau sakit hati or annoying or what skrg kita perlu brfikiran lebih trbuka lebih open, spya org yg sedih sndrian dia rsa x tkut pun nk luah, org yg anxiety senang je nk crita dkt org, sbb ape.. sbb kita tk judge org tu, dan dia akan rsa lebih yakin utk crita sbb ade 'trust', tlong la buang tabiat menghina or judgemnt pda org lain, lapangkn dada kita insha'Allah dlm kekentalan kita pun kita prlukn utk luah